بوقلمون با گردش 11 میلیارد دلاری
به گزارش«میدون»؛ کشور های توسعه یافته در بازار جهانی بوقلمون حرف اول را میزنند. این گردش مالی تجارت بوقلمون نشانگر این است که هر تحول در نحوه پرورش بوقلمون اتفاق بیفتد در اقتصاد جهانی تاثیر گذار خواهد بود . ایران هم ازسال 1396 به کشور های صادر کننده بوقلمون اضافه شده و با آمار های روزانه رشد چشم گیری در این مدت داشته است. بوقلمون در ایران و کشور همسایه عراق بازار پرتقاضایی دارد. ایران با تنوع آب و هوایی زیر ساخت لازم برای پرورش نژاد ها مختلف بوقلمون را داراست. یکی از محبوب ترین نژاد ها در ایران، نژاد برنز بوده که تقریبا به تمامی آب وهوای موجود در ایران سازگاری عجیبی از خود نشان داده است.
هزینه ها و درآمد ها
کسب و کار پرورش بوقلمون در مقیاس 300قطعه نزدیک به 80 میلیون تومان سرمایه اولیه نیاز دارد. این هزینه صرف خرید بوقلمون ها، خوراک بوقلمون، ملزومات مورد نیاز و سرمایه در گردش می شود. برای پرورش در مقیاس 300 قطعه بوقلمون به 130 متر زمین نیز احتیاج دارید. دوره پرورش بوقلمون 2 ساله است و از هر فروش حدود 20 میلیون تومان برای شما سود خواهد داشت که سرمایه اولیه شما نسبت به قیمت روز بازار تقریبا 4 ساله بر میگردد. بازار های داخلی مشتری ها دست به نقد بوقلمون ها هستند ولی نباید از صادرات چسم پوشی کنید. ایران از سال 1396 وارد حوزه صادرات بوقلمون شده است و رشد چشمگیری در این سال های اخیر داشته است.
دمای مناسب برای پرورش بوقلمون
بوقلمون تقریبا به آب وهواهایی مختلف ایران سازگار بوده ولی دمای مناسب برای هر مرحله از پرورش متفاوت است. در شروع دوره باید هوای محیط گرم باشد و به تدریج رو به خنک شدن ببرد. اگر قصد دارید در مناطق گرم خشک اقدام به پرورش بوقلمون کنید باید از دستگاه های تهویه خنک کننده استفاده کنید که هزینه اولیه شما را بالاتر میبرد.پروش بوقلمون تقریبا در تمامی استان های ایران انجام می شود مانند استان اصفهان یا استان زنجان ولی در استان های شمالی مانند گیلان یا استان آذربایجان شرقی از خود بازده بیشتری نشان داده است.
ریسک
ریسک کسب وکار پرورش بوقلمون متوسط است. بوقلمون مقاومت خوبی در برابر بیماری ها از خود نشان داده ولی باید مراقب بیماری های واگیردار باشید. بوقلمون ها نسبت به دیگر پرندگان مرگ و میر کمتری در تمامی مراحل مثل رشد و حمل و نقل دارند. تنها چیزی که کسب و کار شما را تهدید می کند دانش ناکافی است. اگر نسبت به این کسب وکار اطلاعات کافی نداشته باشید، از خطرات این کسب وکار آگاه نیستید و کسب وکارتان به خطر می افتد. سامانه «میدون» در بخش «دوره های آموزشی »، دوره آموزش پرورش بوقلمون و همچنین پرورش بوقلمون گوشتی را به همراه طرح توجیهی پرورش بوقلمون فراهم و آماده کرده که با مطالعه آن دید بهتری نسبت به این کسب و کار از خود نشان داده است.
پرورش بوقلمون یکی از مشاغل مهم جهان است که اقتصلدی جهانی را در بر گرفته است. برای پروش 300 قطعه بوقلمون به 70 میلیون تومان سرمایه اولیه نیاز دارید که طی 4 سال بازگردانی میشود. ریسک این کسب وکار متوسط است و در مناطقی با آب وهوای گرم خشک بازده خوبی دارد.
اگر در زمان شروع کسب وکارپرورش بوقلمون به مشکل خوردید، مجموعه از متخصصان و مشاوران این حوزه آماده در بخش« کلینیک مشاوره» سامانه «میدون»کمک به شما هستند.
یکی از روش‌های تولید و پرورشی که اکثر روستاییان به آن علاقه دارند، پرورش مرغ بومی است. مرغ‌های بومی به‌ندرت بیمار می‌شوند زیرا در برابر میکروب‌ها و بیماری‌های مخصوص طیور مقاومت بالایی دارند.
همچنین می‌توان از خواص زیاد و مغذی بودن تخم این نوع مرغ‌ها نیز بیان کرد بنابراین پرورش این نوع مرغ‌ها بسیار به‌صرفه‌تر از مرغ‌های صنعتی می‌باشد و میزان سوددهی آن‌ها نیز به‌مراتب بالاتر است. ما در این مقاله شمارا با مزیت‌های مرغ بومی، انتخاب نژاد خوب مرغ بومی و همچنین راه‌های پیشگری از بیماری مرغ‌های بومی آشنا می‌کنیم با ما همراه باشید.
انتخاب نژاد خوب برای پرورش مرغ بومی
به‌طورکلی نژاد مرغ‌های بومی را می‌توان به سه دسته تقسیم نمود که شامل موارد زیر است:
برای تولید تخم‌مرغ، نژادهای سبک بهترین گزینه است که وزن این نوع مرغ‌ها باید بین یک تا دو کیلوگرم باشد.
نژاد بعدی که می‌خواهیم در مورد آن توضیح دهیم نژادهای سنگین است این نوع نژاد برای تولید مرغ‌های سنگین مناسب است که وزن مرغ باید بیشتر از 3 کیلوگرم باشد.
و آخرین نژاد، نژادهای ترکیبی هستند که این نوع نژاد برای تولید هم مرغ و هم تخم‌مرغ مناسب است که وزن این نوع مرغ‌ها باید بین 2 تا 3 کیلوگرم باشد.
اگر کشاورزی قصد داشته باشد که کیفیت تولید مرغ و تخم‌مرغ‌های خود را افزایش دهد می‌تواند نژاد مرغ‌ها را با استفاده از نژاد ترکیبی اصلاح کند. برخی از متخصصان پرورش مرغ برای انتخاب نژاد خوب به این مراحل محدود نمی‌شوند و برای پرورش نژاد برتر برخی از ویژگی‌ها را نیز در نظر می‌گیرند که این خصوصیات شامل موارد فوق است: مقاوم بودن در برابر بیماری، میزان خوراک مرغ، اندازه تخم‌مرغ و همچنین شکل خاص مرغ.
مرغ‌های بومی نسبت به مرغ‌های معمولی خیلی دیرتر تخم می‌گذارند. مرغ‌های معمولی با توجه به نژاد و همچنین رشدشان در 22 تا 32 هفتگی تخم می‌گذارند؛ در زمان تخم‌گذاری باید به منبع تغذیه‌ای نوع مرغ‌ها نیز توجه شود زیرا این نوع مرغ‌ها باید در زمان تخم‌گذاری به منابع تغذیه‌ای غنی از کلسیم دسترسی داشته باشند.